Pomaganie znajomym w radzeniu sobie z negatywnymi emocjami.
Jeśli chodzi o radzenie sobie z negatywnymi emocjami, ważne jest, aby przede wszystkim wiedzieć, jak możesz sobie pomóc i prawidłowo i skutecznie zarządzać swoimi emocjami. W poprzednim artykule omówiliśmy kilka rad, których możesz przestrzegać, aby zarządzać swoimi negatywnymi emocjami, jednak należy podkreślić, że nie każdy może łatwo wykryć i rozpoznać negatywne emocje, których doświadcza. Czasami dobry przyjaciel widzi lepiej, jeśli bliska osoba ma kłopoty emocjonalne, na przykład boryka się z negatywnymi emocjami. Możliwość polegania na zaufanym przyjacielu zawsze przyniesie nam ogromne korzyści. Relację z kimś, kto nas ceni i kocha, pomaga nam przezwyciężyć pewne sytuacje życiowe, a także daje nam swobodę pokazania się tej osobie takimi, jakimi naprawdę jesteśmy, bez barier i bez konieczności ukrywania tego, jak się czujemy, można zdefiniować jako przyjaźń.
Empatia to umiejętność rozumienia emocji innych osób, której nie należy mylić ze współczuciem. Tu chodzi o otwarcie się na uczucia innych, przy zachowaniu pewnego dystansu, by nie dać się przytłoczyć – dla niektórych nie lada wyzwanie, bo generalnie nie nauczono nas odpowiednio reagować na emocje innych, znaleźć właściwą równowagę między braniem ich sobie zbyt mocno do serca a odcinaniem się od nich. Bardzo często odruchowo projektujemy własne doświadczenia i uczucia, zamiast patrzeć neutralnie na to, co przeżywa i czuje druga osoba. Czasami mamy trudności z utrzymaniem spokoju i odpowiadaniem gniewem na złość. Lub wypowiadaniem krótkich zdań zaprzeczających emocjom drugiej osoby, takich jak: „to nie ma znaczenia”, „nie trzeba wprowadzać się w taki stan” czy „przesadzasz”. W tym przypadku postawa bardziej empatyczna umożliwia zastąpienie tych zdań innymi, np. „rozumiem”, które pokazują, że uznajemy prawo drugiej osoby do odczuwania tych emocji.
Jak wspierać, gdy przyjaciel zmaga się z negatywnymi emocjami?
Zanim pomożesz swojemu przyjacielowi, który jest smutny (czyli radzi sobie z negatywną emocją), powinieneś wiedzieć, że smutek ma cel psychologiczny – zmusić nas do rozpoczęcia procesu introspekcji w celu znalezienia nowych znaczeń, a kiedy ta emocja się zdarzy, nigdy nie należy jej wypierać z siebie przez myślenie o wesołych sprawach. Należy się z nią zmierzyć, przeanalizować, a nie odkładać na bok, by o niej zapomnieć. Jeśli chodzi o uspokojenie przyjaciela, który przeżywa smutek, możesz wykonać następujące kroki.
1. Nie bagatelizuj przyczyny ich emocjonalnego bólu
Jednym z najczęstszych błędów, które można popełnić nieumyślnie, jest minimalizowanie problemu. Powinieneś zawsze pamiętać, że dla drugiej osoby jest to coś ważnego, bo inaczej nie przeżywałaby w taki, a nie inny sposób. Dlatego naszym obowiązkiem jest umieć wczuć się w sytuację, aby zrozumieć jej znaczenie. W przeciwnym razie druga osoba może nie poczuć się zrozumiana i przestać liczyć na nasze wsparcie.
2. Promuj uwolnienie emocjonalne
Powiedzmy, że ten przyjaciel mówi ci, że musi porozmawiać. W takich sytuacjach warto jeszcze raz przypomnieć, że naszym zadaniem jest być dobrym wsparciem. Najważniejszą rzeczą, aby pomóc komuś, kto przeżywa smutek, jest umiejętność wysłuchania go. Oznacza to, że nie osądzamy, nie wyjaśniamy, co byśmy zrobili na jego/jej miejscu. Dla zapewnienia komfortu cały czas utrzymujemy kontakt wzrokowy. Przekazujemy empatię, bliskość i zrozumienie. Nie dawajmy fałszywej nadziei na rozwiązanie problemu, który martwi naszego przyjaciela. Nie rozwijajmy rzeczywistości, nad którą nie mamy kontroli. Ułatwmy uwolnienie emocjonalne, stwórzmy komfortową atmosferę, aby jeśli dana osoba musi się wypłakać, zrobiła to.
2. Pomóż swojemu przyjacielowi nazwać emocje i przełamać emocjonalną izolację
Nie zmuszaj przyjaciela do wyjścia w miejsce, gdzie jest więcej ludzi lub więcej aktywności. Osoba, która jest smutna, jest tam, gdzie chce być i musisz to uszanować. Jednak to, co możemy zrobić, to przełamać ich izolację emocjonalną (o ile nie powie nam inaczej), dając im do zrozumienia, że mogą na nas liczyć. Aby pomóc przyjacielowi nazwać swoje emocje, niezbędnym krokiem w zrozumieniu i wyrażeniu ich jest dialog. Możesz skłonić osobę do dalszego myślenia i pomyślnego sformułowania swoich potrzeb, zadając jej życzliwe pytania. Zadawaj otwarte i neutralne pytania, aby pomóc im zbadać ich uczucia („co masz na myśli, mówiąc…?”). Upewnij się czy właściwie zrozumiałeś, co czuje twój przyjaciel, przeformułowując jego słowa: „Mam wrażenie, że jesteś sfrustrowany, czy się mylę?” zamiast „jesteś sfrustrowany”.
3. Oferuj bezwarunkowe towarzystwo
Jeśli druga osoba chce mieć cię przy sobie w tym momencie, a ty tak naprawdę nie wiesz, dlaczego twój przyjaciel jest smutny, możesz zapytać, czy chce ci to wyjaśnić, ale jeśli nie chce, nie nalegaj. Ważny nie jesteś ty, ale twój przyjaciel, któremu chcesz pomóc. Wyjaśnij, że jesteś tam, aby towarzyszyć swojemu przyjacielowi i starać się pomóc w jak największym stopniu.
4. Szukaj kontaktu fizycznego
Jeśli istnieje możliwość fizycznego dotknięcia drugiej osoby, dobrze jest to zrobić (weź rękę, przytul, dotknij ramienia lub pozwól przyjacielowi oprzeć się o siebie). Jednak nie zaleca się robienia tego nagle, ponieważ byłoby to sprzeczne z dostrojeniem emocjonalnym. Najlepiej to zrobić, gdy poczyniono już pewne postępy w poprzednich krokach.
5. Jeśli udzielasz rad, rób to jako przyjaciel, a nie jako profesjonalista
W przypadkach, w których należy udzielić porady, nie udzielaj jej tak, jak zrobiłby to specjalista w danej dziedzinie, ignorując stan emocjonalny drugiej osoby i przekazując instrukcje. Zamiast tego doradzaj tak, jak robi to przyjaciel. Innymi słowy, skup się na stanie emocjonalnym twojego przyjaciela i tym, jak on/ona chce się czuć. Oferowanie sposobów pomocy, a nie idealnych rozwiązań które dyktują książki, będzie tu najlepszym rozwiązaniem. Aby móc udzielić przyjacielowi pewnych rad, najważniejsze jest, aby najpierw wiedzieć, jak słuchać. Innymi słowy, jeśli chcemy, aby nasz przyjaciel nas wysłuchał i przyjął nasze rady, najpierw potrzebujemy, aby on również poczuł się wysłuchany. Słuchanie pozwala nam łączyć się z emocjami innych, jest to najbardziej podstawowa zasada empatii. Tylko wtedy możemy zrozumieć, jak czuje się dana osoba i spróbować sformułować rady, które jej pomogą. Ponadto, jeśli dana osoba czuje się wysłuchana, będzie też bardziej otwarta na słuchanie innych, więc lepiej posłucha naszych rad i będzie to bardziej skuteczne.
Jak już wspomnieliśmy, pomoc przyjacielowi z problemem, w zależności od sytuacji, może być bardziej skomplikowana niż się wydaje. Niemoc związana z widzeniem cierpiącej osoby, którą kochamy, może sprawić, że damy się ponieść emocjom i czasami postąpimy niewłaściwie, nie mając takiego zamiaru. Najczęściej popełniamy błędy:
- próbując przekonać osobę, że musi być dobrze,
- chcąc, aby podjęła pewne rozwiązania, które mogą nie być właściwe,
- nalegając usilnie, aby rozmawiała o swoich problemach;
- złoszcząc się lub krytykująć jej działania,
- bagatelizując jej emocje itp.
Jest to delikatny temat i unikanie tych błędów jest kluczowe, aby nasza relacja nie została uszkodzona. Nasza pomoc będzie skuteczna, jeśli dana osoba poczuła się zrozumiana, szanowana, a nie oceniana czy krytykowana. Są chwile, kiedy nasza pomoc może nie być wystarczająca, że proponowane przez nas rozwiązania nie są odpowiednie, a nasz przyjaciel potrzebuje innych środków, aby rozwiązać jego/jej problem. Kiedy sytuacja dyskomfortu przedłuża się, a bliska nam osoba nie jest w stanie samodzielnie się poprawić lub wyjść z problemu, wtedy najlepiej jest doradzić jej, aby poszukała profesjonalnej pomocy, która zapewni jej niezbędne zasoby i strategie, aby stawić czoła problemom i znaleźć ich rozwiązanie.
Pomaganie przyjacielowi w radzeniu sobie z negatywnymi emocjami może być bardzo trudne i nie tak łatwe, jak mogłoby się wydawać na początku. Pamiętaj, aby być otwartym, empatycznym i nie narzucać znajomemu swoich rad ani rozwiązań. Często przyjaciel musi po prostu zostać wysłuchany, a poprzez zwerbalizowanie problemu może sam zacząć radzić sobie z tą negatywną emocją. Udzielanie rad jest odpowiedzialnym krokiem, a czasem nawet nie jest konieczne, ponieważ być może twój smutny przyjaciel po prostu chce być tylko wysłuchany.